Op 15 augustus vieren christenen tegelijk de dood, de verrijzenis, het binnengaan in het paradijs en de kroning van Maria als koningin van de hemel. “God kon haar, de moeder van Zijn Zoon, niet loslaten”, zegt Bisschop Van Looy in zijn video over deze feestdag vandaag vanuit Oostakker.

Niettemin blijkt uit het Magnificat dat Maria beseft dat zij al het goede dat haar overkomt aan de Heer te danken heeft. Haar onvoorwaardelijk vertrouwen in Hem maakt van haar de gelovige bij uitstek.
Ze was bovendien op alle sleutelmomenten in Jezus’ leven aanwezig. En ook daarvan kunnen we iets opsteken. Zoals Bisschop Van Looy het verwoordt: “Ga op weg met Jezus, zorg dat je erbij bent waar Hij is, bijvoorbeeld waar de Kerkgemeenschap is, in de sacramenten, in verenigingen, in acties waarin men zorg draagt voor de armen".
Maar Maria was ook bij Zijn kruisdood … wat moet zij ongemeen hard geleden hebben. Dirk Boone schrijft dat Onze-Lieve-Vrouw stierf van liefde, net als haar Zoon. “Zij droeg steeds in haar hart de kwetsuren van haar Zoon. Voor een bepaalde tijd leed zij eraan zonder te sterven, maar uiteindelijk stierf zij eraan zonder te lijden”.
Het citaat van Johannes van Damascus dat Dirk in zijn reflectie opneemt balt op ontroerende wijze elk van deze drie aspecten samen: dankbaarheid, doorleefd geloof, en liefde van een moeder over de dood heen.

Uiteenlopende emoties dus op één dag – Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart. Dat toont ook het icoon van de hand van Lyuba Yatskiv uit Oekraïne. De apostelen en zelfs Jezus treuren om het heengaan van Maria. Maar, zij staat twee keer afgebeeld! De tweede keer is ze verrezen, vreugdevol, dichtbij haar Zoon.    

Maria’s ten hemelopneming wordt zo reden tot vreugde en hoop voor iedereen. “I will be there”, zingt Katie Melua, in een lied over een gewone, zorgzame vrouw, die ons troostend toespreekt waar we ook zijn.

(Vergeet niet naar de bijdragen te surfen waarop deze tekst deels is gebaseerd - zie links in de tekst - ze zijn zeker de moeite waard)