Eeuwenoud mysterie

Met Pasen vierden we de verrijzenis van de Zoon. Op Hemelvaartsdag herdachten we zijn terugkeer naar de Vader. En Pinksterzondag laat ons zoeken naar de Geest in eigen hart. Eén God die zich op drie verschillende manieren laat ervaren. De zondag na Pinksteren is hét ideale moment voor het Feest van de Heilige Drievuldigheid. Hoewel het misschien rationeel gezien lijkt op het vieren van een eeuwenoud, onvatbaar mysterie waarover de meningen verdeeld kunnen zijn, voelt het tegelijk zo essentieel en vertrouwd aan. Wie is die God die door sommige religies net niet wordt afgebeeld terwijl anderen toch trachten een (schamel) beeld te scheppen van Zijn persoonlijkheid, om Hem te begrijpen? Wie is die God naar wie we zo vaak verwijzen bij het maken van een kruisteken, bij het geven van een kruisje, bij het uitspreken van de geloofsbelijdenis?

God boven ons, God naast ons, en God in ons

De Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Peter Kastekkere vatte dit geloof samen als God boven ons, God naast ons, en God in ons (in Leterme C, Bijbel in 1000 seconden). Zo laat God, doorheen de wisselende omstandigheden in ieders leven de verschillende facetten van Zijn mysterie ervaren: Hij is de Geest die ons verwarmt. Hij is de Zoon die ons uitnodigt. Hij is de Vader die ons draagt en vergeeft (Frans Mistiaen in Leterme C, Bijbel in 1000 seconden).

Op de meest onverwachte momenten komt Hij zo ons leven binnen, zoekt Hij contact of reiken wij naar Hem uit.

Als naar de Vader bij wie we onvoorwaardelijk terecht kunnen. Bij wie we onze twijfels, angsten, machteloosheid en droefheid uitspreken en zonder een woord toch voelen hoe die samen worden gedragen. Of, als de Zoon die ons aanspreekt en oproept om het toch anders aan te pakken dan we eerst voorzien hadden, om twee keer na te denken over wat we zeggen of denken. Of, als de Geest die je hart innig verwarmt tijdens de kerstnacht of doet overlopen van dankbaarheid wanneer je wordt overmand door de pracht van de schepping.