Geen andere handen dan...
Telkens wanneer ik de voorbije weken mijn fiets onder het kruis van onze Sint-Antoniuskerk plaatste, deed het me pijn om de afhangende hand van ons Heer te zien. Soms dacht ik "Ja, Je hebt geen andere handen dan … maar hiermee kan ik Je toch niet helpen". De tijd heeft geen wonden geheeld maar deed het cement afbrokkelen, weer en wind deden hun werk.
We praatten er eens over want dit oogde toch niet voor ons Huis. Er werd iemand gevonden die deze uitnodigende arm kon herstellen en hoe …. een nieuwe laag verf erbij en kijk hoe mooi. Als ik nu mijn fiets plaats zeg ik: "Hier ben ik, tot Uw dienst."
Ook langs de andere kant kreeg O.L.Vrouw een opknapbeurt : verf, verlichting en vaak zie je een vers bloemetje of een kaars verschijnen. Voor beiden zeggen we van harte dank aan wie de nodige euro’s gaf om het te bekostigen.
Marina