Zachte herinnering

Er waren 37 genoemde namen met de dienst van Allerheiligen, maar als we de onuitgesproken namen er zouden bijtellen dan komen we aan veel meer. Een grote menigte die niemand tellen kan, uit alle rassen en volken en talen. Ze staan voor de Troon en voor het Lam. Allen zijn ze zalig verklaard want in elke mens schuilt een goed hart. 

We zijn overgeschakeld naar het winteruur. Waarom gaat alles zo vlug voorbij, vooral de mooie en goede dingen? Het ritme van de seizoenen leert mij dat het leven loslaten is, dankbaar zijn voor wat was en openstaan voor wat komt.

Allerzielen, we maken het stil rondom ons en bidden verwijlend bij zovelen die je dierbaar waren, van vroeger en van nu, allen die rusten in de aarde, geborgen in Gods eeuwige liefde. We hebben hun namen genoemd, maar meer nog dragen wij deze in ons hart en houden de herinnering vast aan wie ze zijn geweest. Er werd van hen gehouden en ze hebben ons gemaakt tot wie we nu zijn. Ze hebben zaad in ons hart gelegd en mochten het tot wasdom laten komen. Talrijk zijn ze: ouders, familieleden, goede vrienden, medewerkers op welk domein ook, buren en bekenden.

Wanneer de zon geruisloos opkomt en wanneer ze ondergaat zullen wij aan hen denken.
Zul je nog aan hen denken wanneer de lente nadert en de eerste knoppen openspringen?
Wanneer de winterkilte ons rondom het vuur bijeenbrengt zullen wij aan hen denken.
Zul je nog aan hen denken wanneer ons geluk wordt gegeven en dat kunnen delen?
Wanneer ons hart vermoeid is en wij verlangen naar geborgenheid zullen wij aan hen denken.
Zolang wij hen gedenken zullen zij verder leven.

(bewerking van tekst van Kris Gelaude)

Daarom ben ik stil dezer dagen, en in die stilte, wil ik dankbaar vertoeven bij mensen die mij erg dierbaar zijn.

Mogen zij rusten in Uw vriendschap en Uw vrede.

Marina