Naamopgave 2022: de spiegel van je naam

“De spiegel van je naam” was het thema voor de naamopgave van onze kandidaatvormelingen in het weekend van 15-16 januari.

De sprong wagen

Met het intredelied "Span een draad weg uit jezelf, bouw bruggen en smeed banden. Maak de sprong..." als start, wagen deze jonge mensen een sprong door zich met hun naam bekend te maken.

Ze kozen ook het verhaal waarin God Mozes roept. Mozes was bang, voelde zich klein omdat hij niet goed kon spreken. God beval hem iemand mee te nemen want samen zouden ze sterk zijn. Samen voelt toch wel veiliger want in coronatijd hebben jonge mensen het niet gemakkelijk. Terwijl ze uitbundig horen te zijn, moeten ze nu zoveel regels volgen en daar bovenop verscholen blijven achter een mondmasker. En toch … gaan ze de sprong maken om stap voor stap zich bekend te maken en zich zo voor te bereiden op het H. Vormsel dat binnen enkele maanden hopelijk kan plaats hebben.

Je naam opgeven, namen herinneren, bij naam geroepen worden

De kandidaatvormelingen hun naam stond op de spiegel geschreven.

We spanden ook de draad naar de brandweer die jaarlijks hun overleden leden herdenken en tevens naar de mensen die de voorbije maand december overleden zijn. Allemaal mensen met een naam die we niet willen vergeten, hun naam staat op het kruisje achteraan in de kerk opdat al wie langs komt hen even in herinnering brengt.

Bij je naam geroepen worden wil zeggen: je bent iemand, ik roep je omdat ik je nodig heb. Een naam die op vele plaatsen geschreven staat: in de school, in de jeugdbeweging, in de bib, ... En ja, ook en vooral, in de palm van Gods hand, want Hij wil er altijd en overal zijn. Dat is de naam die we te ontdekken hebben want we zijn kinderen van God. Wanneer zij vandaag hun naam hebben opgegeven wil het ook zeggen dat ze op zoek willen gaan om die roeping in te vullen.

Geloven...

Deken Marc had een opdracht mee die ik graag voor jullie neerschrijf:

“Ik geloof in de zon zelfs als ze niet schijnt. Ik geloof in de liefde en de vriendschap, zelfs als die me niet omringt. Ik geloof in God, zelfs als Hij zwijgt”.

Hier kunnen we onszelf mee bevragen:

• Geloof je echt in de zon die niet schijnt? Waar zie ik de zon in mijn leven?
• Waar en wie omringt mij met liefde en vriendschap?
• Waar hoor ik God ook in Zijn schijnbaar zwijgen?

Zou dit het antwoord zijn: “Vader van alle mensen, onzichtbaar, toch dichtbij. Jouw naam is heel bijzonder: Je bent er steeds voor mij”.

We kregen ook nog een prachtig evangelie over de bruiloft te Kana. Een bruiloft en geen wijn meer? Wat erg. Het werd niet direct aan Jezus gemeld, maar het was Maria, zijn moeder, die naar Jezus toe ging. Ze vroeg niet: “Zoon doe iets”. Maar haar woorden waren: “Ze hebben geen wijn meer”. Maria had vertrouwen en vraagt toch maar te doen wat Jezus zegt: “Vul de kruiken met water”. Toen kregen ze de beste wijn. Dit verhaal wil ons vandaag leren dat we met vertrouwen naar Jezus mogen gaan. Hij zegt ons, ook als Hij zwijgt, “Ik zal er zijn, altijd”. Er is bij Hem overvloed van liefde.

Met ons doopsel en het krijgen van onze naam wordt ons een overvloed van liefde aangereikt. Als wij in het teken geloven dan staan onze kruiken vol liefde voor anderen klaar en mogen we op onze beurt zeggen: ”Ik wil er zijn". In het geloofslied werd nog eens benadrukt:

“Ik geloof, ik vertrouw en waag de sprong om te geloven, en over alle twijfels heen weet ik diep vanbinnen dat God naar me zoekt. Hij wil met mij iets nieuws beginnen".    

Marina