GPS
Dagelijks worden we overspoeld door allerlei nieuwsberichten, al te vaak schokkende gebeurtenissen en minderbemoedigende verhalen. Allerlei ideeën en meningen worden geuit, er zijn populistische stromingen, ook vele negatieve stromingen. Er lijkt niemand te zijn die nog deugt: politiekers, politie, rechters, de Kerk, ... Daarnaast is er bezorgdheid over lichaam en geest, met zoveel tips over gezondheid want velen kampen met burn-out en moedeloosheid. Het mooie, het goede en de inzet van velen wordt niet genoemd. Het heeft geen zin, zegt men…Het geeft geen zin vrede na te streven in een wereld van zoveel geweld en oorlog. Geweld, terreur en ruzie zijn nooit ver weg en er is oorlog op zoveel plaatsen. Ook die hulp aan arme landen heeft geen zin, zegt men. Eén druppel maakt de grond niet nat. Het heeft geen zin om het milieu te sparen; dat ene blikje helpt toch niets. Gedurende carnaval ligt er hier meer vuil dan wij kunnen sparen in heel het jaar…
Sinds jaar en dag is het een traditie in de Kerk: eens per week wat rust te nemen en eens per jaar een tijdlang te versoberen: het is goed voor lichaam en geest. Het is hip, een maand geen alcohol, een maand geen vlees, je lichaam en geest zuiveren……en velen doen mee.
In deze veertigdagentijd krijgen we via Kerk en Broederlijk Delen aaneensluitende boodschappen aangeboden om onze levensvisie, levenswijze en levensstijl te oriënteren en solidair te leven. We willen in eigen hart kijken, naar het hart van ons parochieleven, naar de kern van Jezus’ boodschap. Daarvoor staan er tijdens de 40dagen in vele kerken wegwijzers, kieswijzers, om ons te oriënteren op authentiek leven en harmonieus samenleven, naar vredevol samenzijn, naar opstanding en verrijzenis. Wegwijzers helpen ons de weg te vinden, doen ons keuzes maken, doen ons nadenken en dagen ons uit. Net als een GPS worden we op de juiste weg gezet vanuit de spiritualiteit van Jezus’ boodschap. Hij zal ons stimuleren, waarschuwen en oriënteren om langs veilige levenspaden de juiste richting te kiezen. Soms zijn wij de goede richting kwijt en via Zijn knipperlichten wil Hij ons waarschuwen om eventueel op onze stappen terug te keren. Jezus’ boodschap wil ons leiden naar meer waarachtigheid en authenticiteit. Voor Jezus telt maar één norm, de weg van de liefde, van de vrede, van rechtvaardigheid en solidariteit.
Er worden ons elke zondag twee kieswijzers aangeboden, levenswaarden, levensleuzen. De eerste woorden die we zien staan, zijn “kwetsbaar en veerkrachtig”. Sinds onze geboorte zijn we kwetsbare mensen. Ook gekwetste mensen, gekwetst door onszelf, door medemensen, door het leven. Kwetsuren kunnen vijandigheid meebrengen en pijn in hart en geest. Maar er is ook veerkracht en groeikracht in onszelf, dankzij de zorg en hulp die we gratis krijgen van buiten en van boven, zorg en liefde die we ontvangen … en ook kunnen geven. We leren mens worden, dankzij en omdat ons zoveel gratis wordt gegeven, maar ook wanneer we zelf geven. Zo worden we immers veerkrachtig en sterk: door zelf te geven en dankbaar te ontvangen. Zo groeien we, op elk moment van het leven, als liefdevol persoon, als solidair medemens, steeds afhankelijk en zelfstandig, steeds kwetsbaar maar evenwichtig, als gelovig mens met verantwoordelijkheid, harmonieus verbonden met elkaar, tot de laatste dag van ons leven.
Zet deze veertigdagentijd deze GPS aan, tik het juiste adres in en luister, ga niet uit de bocht, geen overdreven snelheid. We zijn immers samen op weg, we zijn niet alleen.
