StilleZaterdag2019

Wat moet het een hectische dag geweest zijn, die Goede Vrijdag. Een massa mensen op de been, emoties hoog oplaaiend. Toenmalige machtshebbers schuiven verantwoordelijkheid tactisch naar elkaar én van zich af. De beslissing is aan het volk, maar het draagvlak kenterde van Palmzondagvreugde voor de bevrijder naar diepe ontgoocheling en verraad, en dus doodstraf voor de godslasterende opiniemaker.

De waardigheid en sereniteit waarmee Jezus zijn ondervraging, marteling en langzame kruisdood ondergaat staan hiermee in schril contrast. Jezus troost de vrouwen, bidt voor zijn beulen, belooft het paradijs, en geeft de geest. Hij was niet de eerste en niet de laatste die onmenselijk moest lijden. Maar Zijn gebed lijkt de heftigste gevoelens af te zwakken: het verlangen naar wraak. Hij verzoent de mens met zijn ergste vijand en dat is de dood.

Vandaag, op Stille Zaterdag, keert de rust terug. We staan verstillen bij het graf. Bijna onmerkbaar is er toch ook nu een hoopvolle ondertoon. Het eindigt niet bij het lijden. Blijven treuren zal geen optie blijken te zijn! Paus Franciscus schreef: "God gaat ons altijd vooraf. God verrast steeds. Dankzij Hem volgt op de nacht van Goede Vrijdag, de morgen van Pasen die in staat is de hele wereld met hoop te vervullen". Alvast welkom op de Paaswake of de Paasvieringen!